۱۳۸۸ تیر ۸, دوشنبه

طرف ما

طرف ما واقعا کجاست؟ هویت شکسته مان؟ کشورمان؟ خودمان؟ طرف ما غرب و شرق نمی شناسد. طرف ما از وقتی "ما , ما شدیم" بوجود آمد
نمی دانم, قطعا یک سری از تجربیات خواننده را من هرگز نداشته ام و نخواهم داشت. اما درد یکیست. پایانش اما شاید یکی نباشد. نه, قطعا یکی نیست. قطعا دردهایمان نباید ما را به انفعال بکشد. این را همه مان خیلی خوب می دانیم و میلیون ها انسان هم برای اثبات کردنش خیابان ها را س ب زپوش کردند. همچنان صدها نفرشان با سرخی خون.
در هر حال این همه ,نتیجه ی سرخوردگی تفکر طبقه ای از جامعه است که افکارش با جریان اصلی جامعه فوق العاده متفاوت است. و این خودادامه دردیست که از ثانیه صفر شروع شده. احساس هیچ بودن در برابر این همه تضاد.
ولی باید به جلو تاخت. من نمی دانم, هرچه باشد...باید کارکرد و جلو رفت.
قبلا هم این ویدیو را فرستاده بودم, حیف کسانی که باید ببینندش "اصلا نمی خواهند" بشنوند این صدا را, نمی خواهند ببینند.
ولی نه, باید برسد به گوششان. پخش اش کنید, شاید ثانیه ای , لحظه ای, هر چند کوتاه, به دهه هایی که پشت سر گذاشتیم فکر کنند.


هیچ نظری موجود نیست: