حالا که به پات افتادم می فهمم که دیگه آخر الزمون شده. اینقدر سرده که رودخونه ها یخ زدن مثه مرداد سگی ۸۸ که ما اصن نبودیم و رفیقامون بودن. گاهی اوقات فکر می کنم اون روزا اصن واقعی نبود. همه اش کابوس بود. ایراد نداره٬ تورفتی ولی من یادمه. اون روز موهامو از ته زدم که همین چیزا یادم بره. ولی هنوز یادمه. همیشه یادمه. حالا هم که اینقدر سرده که رودخونه ها یخ زدن. فاک.
به خودمون که اومدیم دیدیم دنیا عوض شده و دیگه هیشکی نیس. وقتی به گذشته نگاه می کنم عقم می گیره از این همه نشستن و تماشای بقیه دنیا. کوپه ی مترو تکون می خوره و من خیلی مستم و سعی می کنم بالا نیارم. نه بابا٬ اینا همه اش کابوسه. همین روزاس که برم ثبت احوال که شاید جور دیگه ای ثبت کنن احوالمونو. عشق کجا بود برادر؟ چی شدی؟ حالا کجاشی؟
گاهی اوقات آسمون ابری میشه و دستای ما سرد. گاهی وقتا می بینی دیگه آخر الزمون شده. مرداد سگی ۸۸ که ما اصن نبودیم و وقتی به خودمون اومدیم که دیگه خیلی دیر شده بود. دیگه هیچی نبود که از دست بره. آره لیلا٬ همچی زمونه ای بود.
ای محبت بی کران
ای به یاد آورنده ی تاریخ
ای تو پیامبر تنها
که به نامت زدم همه شهرها
به خودمون که اومدیم دیدیم دنیا عوض شده و دیگه هیشکی نیس. وقتی به گذشته نگاه می کنم عقم می گیره از این همه نشستن و تماشای بقیه دنیا. کوپه ی مترو تکون می خوره و من خیلی مستم و سعی می کنم بالا نیارم. نه بابا٬ اینا همه اش کابوسه. همین روزاس که برم ثبت احوال که شاید جور دیگه ای ثبت کنن احوالمونو. عشق کجا بود برادر؟ چی شدی؟ حالا کجاشی؟
گاهی اوقات آسمون ابری میشه و دستای ما سرد. گاهی وقتا می بینی دیگه آخر الزمون شده. مرداد سگی ۸۸ که ما اصن نبودیم و وقتی به خودمون اومدیم که دیگه خیلی دیر شده بود. دیگه هیچی نبود که از دست بره. آره لیلا٬ همچی زمونه ای بود.
ای محبت بی کران
ای به یاد آورنده ی تاریخ
ای تو پیامبر تنها
که به نامت زدم همه شهرها
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر