درختان کاج. اینجا و اکنون

بعد از اینهمه دلباختن، پشت سر همه ترس است و روبرو، امید بر آینده ای که عمر می خورد و می تراشد.

لیلا! چند سال دیگر؟ به حاکمیت طلوع آفتاب کدامین شهر و زمزمه ی کدامین رودها بود که ما - طرد تر از سایه ی برف ها - به ابدیت رسیدیم؟